بر لبت لبخند بکار لبخندی از جنس عشق

لبخندی به زیبایی محبت 

در بوستان چشمانت به دنبال محبت نباش 

دیریست که محبت واژه ی بی مفهومی شده است

غمهایت را در خود فرو ریز .. نگذار صدای خرد شدنت

اشک کبوتر را به آسمان بریزد ..

دنیا دنیای نا مردمی است ...

چشمهایت را ببند و بر دردهایت بی صدا لبخند اشک بریز