توبه

من سایه ای از نیمه پنهانی خویشم 

تصویر هزار آینه حیرانی خویشم

 

صد بار پشیمانی و صد مرتبه توبه

هر بار پشیمان ز پشیمانی خویشم

 

عالم همه هرچند که زندان من و توست 

از این همه آزادم و زندانی خویشم

 

تا در خم آن گیسوی آشفته زدم دست

چون خاطر خود جمع پریشانی خویشم

 

فردایی اگر باشد باز از پی امروز 

شرمنده چو حافظ ز مسلمانی خویشم.....

 

قیصر امین پور 

نویسنده » هیرو . ساعت 7:22 صبح روز پنج شنبه 93 شهریور 13

نظرات شما ()